این دانشمند فیزیک هستهای و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در روز 8 آذر 1389 در تهران توسط عوامل رژیم صهیونیستی و با همکاری اطلاعاتی منافقین در یک عملیات تروریستی به درجه رفیع شهادت نایل شد.
چه بسیارند کسانی که آموختهاند از تعهدش، نکتهسنجیاش، سخاوت علمیاش، پدرانههایش، رفاقتش، اخلاصش، عاشقانههایش، لطافتش، جدّیتش، صبر و ایستادگیاش و ... که تمام اینها، تنها گوشهای از وجود شهید است. او به راستی تحقق یک مسلمان واقعی در یک جسم خیلی عادی و تجلی صفات ناب و متفاوت بود.
چقدر راحت نفهمیدیم که تو...
تنها استاد درس و مشق دانشگاهمان نبودی...
تو...
استاد راهمان بودی...
از میان تمام علم و دانش و سختگیری و دقتت...
از میان تمام تواضع اختیاریت...
تمام مجاهده و مراقبه ات...
و تمام عشقت به ائمه اطهار که بارها و بارها در کلاس درس و در مناسبات...
ابرازش میکردی...
و ما کیف میکردیم...
که میشود عاشق بود...
و عالم بود...
چه ساده نشناختیمت استاد...
استاد صاحب مکتب ما...
تو...
با رفتنت هم...
بلوغ را برایمان معنا کردی...
و بلوغ...
یعنی رسیدن...
و رساندن...